Jeżeli sytuacja Twojego małżeństwa nie pozostawia wątpliwości, że dalsze trwanie małżeństwa nie jest już możliwe i podjęłaś decyzję o rozwodzie, nie pozostaje nic innego jak napisać pozew o rozwód i wnieść go do właściwego sądu.

PODSTAWOWE DEFINICJE DOT. ROZWODU :

W myśl obowiązującego w Polsce prawa małżeństwo może zostać rozwiązane przez rozwód w drodze rozstrzygnięcia sądowego.
Pozew o rozwód może złożyć każdy z małżonków.
Sąd, który orzeka w składzie trzyosobowym – jednego sędziego i dwóch ławników w I instancji – wydaje w sprawie o rozwód wyrok, po przeprowadzeniu rozprawy.
W trakcie sprawy o rozwód sąd przeprowadza postępowanie sądowe, w ramach którego przesłuchuje strony czyli rozwodzących się małżonków oraz świadków.

PRZESŁANKI ROZWODOWE:

W myśl polskiego prawa, podstawowym i koniecznym warunkiem dopuszczalności rozwodu jest wystąpienie: zupełnego i trwałego rozkładu pożycia pomiędzy małżonkami.
Jeśli ta przesłanka nie została spełniona, sąd nie ma obowiązku orzeczenia rozwodu nawet wówczas, gdy małżonkowie zgodnie tego żądają.
Nawet okoliczności takie jak zdrada, alkoholizm jednego z małżonków, czy też przypadki przemocy domowej, nie są wystarczające do orzeczenia rozwodu. W wymienionych sytuacjach sąd nadal ma obowiązek zbadania, czy w danym małżeństwie nastąpił trwały i zupełny rozkład pożycia.

Pamiętaj, że Sąd nie ocenia każdej sprawy według jednego wzorca, gdyż okoliczności każdej ze spraw rozwodowych są inne i niezbędne jest indywidualne podejście do stron procesu i okoliczności sprawy. Nie ma w kodeksie przepisu, który by wymieniałby enumeratywnie sytuacje, w których rozwód jest dopuszczalny.
Dodatkowo przepisy prawa nie określają, po jakim czasie od daty zawarcia małżeństwa można wystąpić z pozwem o rozwód.

TRWAŁY ROZKŁAD POŻYCIA:

O trwałym rozkładzie pożycia mówimy wówczas, gdy sąd ocenia w zgodzie z doświadczeniem życiowym, że nie ma szans na powrót małżonków do wspólnego pożycia.
Ma to miejsce na ogół w sytuacji, kiedy każde z nich od jakiegoś już czasu żyje swoim własnym życiem i buduje swoją przyszłość na własną rękę. Są jednak sytuacje, gdy rozkład będzie uznany za trwały mimo tego, iż nie był “długotrwały”.

ZUPEŁNY ROZKŁAD POŻYCIA :

Przy ocenie zupełnego rozkładu pożycia sąd patrzy na zanik trzech podstawowych więzi między dwojgiem ludzi, tj.:

• więzi uczuciowej;
• więzi fizycznej;
• więzi gospodarczej.

Z tą ostatnią więzią może być najtrudniej, jednak również w przypadku wspólnego zamieszkiwania małżonków – a więc gdy więzi gospodarcze nie uległy zerwaniu – sąd może orzec rozwód, jeżeli spełnione zostały dwie pozostałe przesłanki uzyskania rozwodu, a wspólne zamieszkanie jest jedynie wynikiem sytuacji ekonomicznej małżonków np. żadne z nich nie ma możliwości zamieszkania gdzie indziej.

Zupełność rozkładu pożycia wiąże się najczęściej z wrogim lub co najmniej niechętnym nastawieniem małżonków do siebie. Jednakże nawet przyjazne ustosunkowanie się jednego małżonka do drugiego nie wyłącza zupełności rozkładu.

Pamiętaj, że obie przesłanki rozkładu pożycia małżeńskiego, czyli zupełność i trwałość, muszą występować łącznie.