fbpx
tel. 533 475 835
biuro@prawokobiet.pl
Social Media:
Nie można się poddawać
Powtarzali jak mantrę „na pewno nie dasz rady”

Autorka historii:

Marlena Pacocha

Ale pomału idzie do przodu choć nadal dźwiga stare schematy

Zaloguj się, aby oddać głos na tę historię

44 lata temu w małym miasteczku zaczęła się historia pewnej Dziewczynki.

Zaczęła się dość normalnie, jak milion podobnych historii.

Dziewczynka dorastała w zwykłej rodzinie jakich wiele.

Mała dziewczynka, której brakowało uwagi i utulenia. Dziewczynka uczyła się, że Jej zadaniem jest być grzeczną, miłą, akceptującą, ustępującą. Każda piątka w szkole sprawiała, że stawała się widzialna. Więc starała się. Oj, jak się starała. Co roku najwyższa średnia ocen, przez 12 lat. Była stawiana za wzór.

Ale ten wzór niósł ze sobą wysoką cenę. Zaczęły się napady lękowe, nerwica.

Nikt nie pomyślał o psychologu, bo to WSTYD.

Po skończeniu liceum poszła na studia prawnicze. Wyszła też za mąż, zaszła w ciążę. Na trzecim roku studiów zrezygnowała z nich, z myślą, że zaraz wróci. Skupiła się w pełni na rodzinie, którą tworzyła. Urodziła dwie córeczki. Rodzina była najważniejsza. Wtedy już wiedziała, że powrót na studia nie potrwa chwilę. Studia prawnicze jednak uparcie siedziały Jej w głowie.

Córeczki rosły a Ona zaczęła nieśmiało myśleć o powrocie.

Bardzo się bała. Słyszała, że i tak ich nie skończy. Ma przecież „słomiany zapał.”  A jeśli to prawda?

W wieku 37 lat odważyła się i zaczęła studia prawnicze.

Dawała z siebie wszystko. Co roku otrzymywała stypendium za wyniki w nauce. Obroniła się na piątkę. Postanowiła, że pójdzie na aplikację radcowską. Zdała egzamin i od stycznia 2024 r. robi aplikację.

Czy się boi? Bardzo.

Czy chce być prawniczką? Bardzo.

Czy myśli, czy ma to sens? W Jej wieku? Codziennie.

Ale pomału idzie do przodu. Nadal dźwiga stare schematy.

Mimo że od czterech lat walczy o siebie korzystając z profesjonalnej pomocy.
Chce walczyć o siebie.

Chce skończyć aplikację, otworzyć kancelarię.

Chce też nauczyć się jazdy konnej, surfingu, poznać świat, wsiąść bez strachu do samolotu, napisać książkę, a może dwie.

Chce żyć pełną piersią!

Spotykam Ją zawsze, gdy patrzę w lustro.

Dla mnie jest Wojowniczką i Siłaczką.

Pamiętam, aby codziennie Ją mocno utulić i przypomnieć Jej kim jest.

Zaloguj się, aby oddać głos na tę historię

227 komentarzy. Zostaw komentarz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Wypełnij to pole
Wypełnij to pole
Proszę wpisać prawidłowy adres e-mail.